At Üzerinde Ok Atmak

At üzerinde ok atmak, tarihin belki de en eski ve en çok beceri isteyen savaş sanatıdır. Okçu atı dört nala sürerken dizginleri bırakır ve yayını çekerek ok atmaktadır. Bu tekniğin uygulanması, üzenginin icadı ile mümkün olmuştur. Üzengi Asya'da çok uzun zamandır bilinen ve kullanılan bir araçken, Batıya M.S. 1. yüzyılda İskitler tarafından getirilmiştir.

At üzerinde ok atma tekniği ise, kiriş çekildiğinde kiriş tutan el yüzde veya vücudun başka herhangi bir noktasında sabit olarak tutulmuyor, atın hareketine uygun olarak salınıyordu. Kiriş yüze değil kulağa kadar çekiliyordu. Ancak kompozit yay teknolojisi ile mümkün olabilen bu uzun çekiş mesafesi sayesinde kolların ağırlığı vücudun sağ ve soluna eşit dağılıyor, suvari dengesi bozulmadan '' nişan '' alabiliyordu.

İlginç olan, kirişin bırakılma anını, atın dörtnala gidiş hareketinin belirlemesiydi. Atın dört ayağının yerden kesik olduğu kısacık anda (bu an en sarsıntısız an olduğundan) kiriş bırakılıyordu. Bozkırların atlı okçusunun sanatının doruk noktası buydu ve çok hassas bir ritim duygusuna sahip olmayı gerektiriyordu.